Na današnji dan 1881. godine, od posljedica upale pluća, u 43. godini života u Zagrebu je preminuo August Ivan Nepomuk Eduard Šenoa, jedan od najvećih hrvatskih i regionalnih književnika 19. vijeka, tvorac moderne književnosti na Balkanu. Također, osnivač je moderne hrvatske kajkavske dijalekatske poezije.
Zbog njegove veličine, djela i utjecaja u hrvatskoj književnosti, period u kojemu je aktivno djelovao naziva se Šenoino doba.
“Zlatarevo zlato” – prvi moderni hrvatski roman
Šenoa je pisao romane, pripovijetke, pjesme, književne kritike, a bavio se i novinarstvom. Napisao je prvi moderni hrvatski roman “Zlatarovo zlato”, 1871. godine, a potom i “Čuvaj se senjske ruke”, “Seljačka buna”, “Diogenes” i “Kletva” (nedovršen). U svim romanima tematizira događaje iz različitih perioda hrvatske historije. Šenoa je inovator proze i tvorac razvijenog urbanog jezičkog standarda, pa se često naglašava njegova uloga kao jezikotvorca, čovjeka koji je više učinio za elastičnost i izražajnost savremenog hrvatskog jezika nego brojni pisci rječnika i puristički savjetodavci.
Bio je počasni član Hrvatskog pedagoško-književnog zbora, te je proglašen počasnim građaninom grada Zagreba, 30. septembra 1881. godine.
